MSD lenses

مقدمه: ایده ی استفاده از یک لایه مایم در سطح قدامی قرنیه جهت اصلاح اپتیکی آن سطح اولین بار توسط لئوناردوداوینچی و در سال 1508 مطرح شد. لنزهای MSD از جنس لنزهای سخت می باشند و دیامتر 18-15 میلی متری را شامل می شوند. روش: پروسه فیت ای لنزها 5 مرحله دارد که در اولی گا دیامتر کلی و دیامتر منطقه اپتیکی را چنککرده سپس کلیرانس مرکزی و لیمبال مورد بررسی قرار گرفته و مرحله سه شامل بررسی قرارگیری مناسب landing zone به موازات سطح چشم می باشد . پس از آن کافی بودن میزان edge lift مورد بررسی قرار گرفته و مرحله آخر نیز شامل طراحی بصورت rotationally symmetrical می باشد. یافته ها: بر اساس مطالعات smidely و همکارانش در سال 1988 تقریبا 69 % بیماران ارجاع داده شده برای پیوند قرنیه می توانند بدون نیاز به جراحی و تنها با تجویز لنز اسکلرال مناسب به بینایی مطلوب دست یابند. لذا درمانگران باید قبل از ارجاع جهت عمل جراحی توسط لنزهای اسکلرال مورد بررسی قرار گرفته و میزان بهبود حدت بینایی فرد توسط لنزهای اسکلرال ثبت گشته و در صورت مطلوب نبودننتیجه نهایتا مورد عمل جراحی قرار گیرند. نتیجه گیری: ای لنزها تحول عظیمی در صنعت اپتیک محسوب می شوند که یکی از بهتری گزینه ها برای بیماران کراتوکونوسی اکتازی های ناشی از عمل لیزیک اسکارهای مختل کنننده بینایی خشکی چشم های شدید و... یا حتی ورزشکاران دارای ضعف بینایی محسوب می شود

کلیدواژه ها:

لنز های اسکلرال ، مینی اسکلرال ، کراتوکونوس ، اکتازی ، خشکی چشم