بررسی رفلکس وستیبولار در بیماران مبتلا به ام اس قبل از نوریت اپتیک

مقدمه: ام اس یک بیماری پیشرونده است که سیستم عصبی مرکزی را درگیر کرده و 5/2 میلیون نفر در جهان مبتلا به ا اس هستند. با پیشرفت ام اس و درگیری ساقه مغر و ساختارهای مغزی سیستم حرکتی چشم هم درگیر می شود. سیستم وستیبولار یک بخش مهم از سیستم حرکتی چشم است که باعث ثابت ماندن جهت نگاه در هنگام حرکت سر می شود. آسیب این رفلکس موجب نیاز به ساکادهای جبرانی برای حفظ فیکساسیون را ایجاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی رفلکس وستیبولار در بیماران مبتلا به ام اس قبل از نوریت اپتیک با استفاده از دو تست vHIT و DVA است. روش : تعداد 26 نفر بیمار مبتلا به ام اس بدون درگیری عصب اپتیک و 13 فرد سالم برای گروه کنترل در این مطالعه شرکت کردند. برای بررسی وجود نوریت اپتیک تمام افراد مطالعه تحت افتالموسکوپی و تست VEP قرار گرفتند. سپس تست DVA و vHIT برای بررسی VOR انجام شد.یافته ها: تفاوت قابل توجهی در حدت بینایی متحرک گروه بیمار و گروه کنترل مشاهده شد P=0.012 نتایج VOR با تست vHIT در دو گروه قابل ملاحظه نبود (P= 0.271). ارتباط قابل توجهی بین میزان VOR و مدت زمان ام اس مشاهده نشد (P= 0.068). نتیجه گیری: با اینکه میزان VOR در دو تست DVA و vHIT در بیماران ام اس کاهش داشت اما اینکاهش در تست vHIT قابل توجه نبود. کاهش مقادیر VOR می تواند نشان دهنده آغاز درگیری ساقه مغز در افراد ام اس باشد.

کلیدواژه ها:

بیماری ام اس ، رفلکس ، وستیبولار ، نوریت ، اپتیک ، حدت بینایی ، متحرک