ارزیابی اثرات منبع بذر بر بنیه اولیه مارتیغال (Silybum marianum L.) در شرایط کمبود آب

در مناطق خشک و نیمه خشک، خشکی از مهم ترین تنش های محیطی است که اثرات نامطلوبی روی سبز شدن و بنیه اولیه بذر دارد. جهت بررسی واکنش اکوتیپ های متفاوت گیاه ماریتیغال به تنش خشکی، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل خشکی در 4 سطح ( FC ، FC %50 ، FC %75 و FC %25 ) و فاکتور منبع بذر (اکوتیپ) نیز در 4 سطح (اصفهان، اهواز، مجارستان و مشهد) بود. اکوتیپ های مختلف نسبت به تنش خشکی واکنش های متفاوتی را نشان دادند. اکوتیپ مشهد دارای بیشترین درصد سبز شدن ( 75 %)، طول ساقه چه، طول ریشه چه و وزن خشک ساقه چه بود. اما با اعمال تنش خشکی، بیشترین میزان سرعت سبز شدن 3/11، وزن خشک ریشه چه و بنیه اولیه در اکوتیپ اهواز مشاهده شد. با افزایش تنش خشکی از شاهد به سطح 4 FC 25% ، از میزان صفات مورد بررسی کاسته شد. به طور کلی با افزایش خشکی، اکوتیپ اهواز دارای بالاترین سازگاری بود . بنابراین اهواز مناسب ترین اکوسیستم تولید بذر جهت کشت و تولید گیاه دارویی مارتیغال در اکوسیستم های خشک می باشد.

کلیدواژه ها:

اکوتیپ ، بنیه اولیه ، تنش خشکی ، ماریتیغال