تجمع زیستی رادیونوکلوئیدهای حاصل از حوادث هسته ای در اکوسیستم های آبی

انرژی هسته ای در دسته انرژی‎های نیمه پاک و غیرقابل تجدید تقسیم بندی می‎شود. در تمام چرخه تولید انرژی هسته‎ای، دفع ضایعات رادیواکتیو، آزمایشات سلاح های هسته ای و حوادث پیش بینی نشده در مراکز هسته ای، مقادیر متفاوتی پرتو وارد محیط زیست شده و بر آن تاثیر می‎گذارد. این مطالعه با رویکرد تحقیقی، تجمع زیستی رادیونوکلوئیدهای حاصل از حوادث هسته ای را در اکوسیستم های آبی مورد بررسی قرار داده است. در پهنه های آبی آلوده، رادیونوکلوئیدها به سرعت پراکنده شده و در بخش هایی مانند رسوبات بستر، بنتوزها ، گیاهان آبزی و ماهیان تجمع می یابند. سینتیک کلی سیستم، توزیع رادیونوکلوئیدها از نظر تغییر زمانی و حالت پایدار در هر اکوسیستمی را تعیین می کند. براساس گونه، تولیدکنندگان اولیه آبزی می توانند شناور یا ریشه دار بوده و آلاینده ها را از آب و یا رسوبات جذب کنند. سپس آلاینده ها می توانند توسط جانوران گیاهخوار یا همه چیزخوار که از تولیدکنندگان اولیه آبزی تغذیه می کنند، جذب شوند. این پدیده نگرانی عمده ای را از نظر در معرض تابش قرار گرفتن موجودات آبی و انسان های مرتبط با زنجیره های غذایی در اکوسیستم های آبی ایجاد می کند. بنابراین، شناخت صحیح از عملکرد اکوسیستم های طبیعی و مسیرهای انتقال رادیونوکلوئیدهای رها شده در طبیعت، از مراحل بنیادین در تهیه و اجرای طرح های مقابله با شرایط اضطراری نیروگاه ها و تاسیسات هسته ای می باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی هسته ای ، سزیم- 137 ، چرنوبیل ، فوکوشیما ، بزرگ نمایی زیستی