رابطه سبک های دلبستگی و خودکارآمدی با امید به زندگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر کرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر رابطه سبک های دلبستگی و خودکارآمدی با امید به زندگی بود در دانشجویان دانشگاه آزاد شهر کرمانشاه بود. روش انجام پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 98 -97 بود با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 180 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان، خودکارآمدی شرز و همکاران و پرسشنامه امید به زندگی میلر، در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها و به دست آوردن رابطه بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین سبک دلبستگی ایمن در دانشجویان با امید به زندگی رابطه مثبت، بین سبک دلبستگی ایمن و خودکارآمدی دانشجویان رابطه مثبت و بین سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با خودکارآمدی رابطه معکوس و با امید به زندگی رابطه معنی داری به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد سبک دلبستگی ایمن توان پیش بینی متغیرهای خودکارآمدی و امید به زندگی را دارد.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، خودکارآمدی ، امید به زندگی