تغییر پارادایم به سمت سیستم ایمن در حوادث ترافیک جاده ای: چالشها و راهکارهای پیشرو

زمینه و هدف: قبل از دهه 80 میلادی برای مقابله با مرگ ومیر ناشی از حوادث ترافیکی، سیاست گذاری ایمنی راه ها بر اصل اثرگذاری و ارتقای رفتار ایمن کاربران راه استوار بود و اینکه کاربران راه خودشان مسئولیت ایمنی خود را بر عهدهدارند. با گذشت زمان و آشکار شدن نواقص این دیدگاه، تغییرات مهمی در نوع تفکر به ایمنی راه ها و دیدگاه دانشمندان و متخصصان این حوزه صورت گرفت که منجر به ظهور فرآیند تفکر خلاقانه در رابطه با مسئله ایمنی راه ها و پدیداری رویکرد سیستم ایمن ) afe ystem( در دهه 80 و 90میلادی گردید. مطالعه حاضر باهدف بررسی ضرورت تغییر پارادایم به سمت سیستم ایمن در مدیریت حوادث ترافیکی انجام شد.روش کار:مطالعه حاضر یک مطالعه مروری است که بر روی مقالات مرتبط با رویکردهای مقابله با مرگ ومیر ناشی از حوادث ترافیکی در طی زمان و تغییر پارادایم به سمت سیستم ایمن، انجام گرفت.یافته ها: اولین گام برای ایجاد سیستم ایمن، تغییر ذهنیت )Change of the mind set( در محیطهای علمی و اجرایی یک کشور در ارتباط با نتیجه گیری ایمنی راه ها و پذیرش یک اصل اخلاقی مهم است که عنوان میکند، هیچ انسانی نباید درنتیجه حوادث ترافیکی آسیب شدید ببیند و یا جان خود را از دست بدهد. به منظور جایگزینی سیستم ایمن به عنوان پارادایم جدید به جای انواع پیشین، یک فرآیند پیچیده اجتماعی نیاز است و بر پایه فرآیند یادگیری مبتنی بر عمل )Learning-by-doing( استوار میباشد.نتیجه گیری: با توجه به وجود شواهد علمی موید تجربه موفق کشورهای پیشرو در کاهش مرگهای حوادث ترافیکی از طریق تغییر رویکرد به سمت سیستم ایمن، ضروری هست تا دانشمندان و متخصصان این حوزه در سایر کشورها، به منظور آغاز حرکت به سمت سیستم ایمن، تفکری نوین در رابطه با ایمنی راه را رقم بزنند.

کلیدواژه ها:

سیستم ایمن ، حوادث ترافیک جاده ای ، پارادایم