بسته بندی های پلی(3- هیدروکسی بوتیرات) برای نگهداری مواد غذایی

پلی­مرها به­طور گسترده­ای برای بسته­بندی مواد غذایی استفاده می­شوند. با وجود این، به دلیل تجزیه کند آن­ها و نیز زوال ذخائر نفتی، استفاده از پلی­مرها مشکلات زیست محیطی قابل توجهی را ایجاد نموده است. بنابراین، لازم است، این مواد با بیوپلاستیک­ها که با قرارگیری در محیط­های فعال بیولوژیکی در زمان کوتاهی تجزیه          می­شوند، جایگزین گردند. در این مطالعه، امکان استفاده از PHB (پلی(3- هیدروکسی بوتیرات) در بسته­بندی مواد غذایی مورد بررسی قرار گرفته است. از این پلی­مر با روش تزریق برای تولید بسته­بندی استفاده شد.          بسته­بندی­های تولید شده از طریق آزمون­های ابعادی (ابعاد، ظرفیت حجمی، وزن و ضخامت) و آزمون­های مکانیکی(فشردگی دینامیک و مقاومت ضربه) مورد ارزیابی قرار گرفته و با بسته­بندی­های مشابه از جنس PP (پلی­پروپیلن) مقایسه شدند. همچنین امکان ایجاد آلودگی ارگانولپتیک در تعدادی از مواد غذایی(مارگارین، مایونز و پنیر خامه­ای) مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که PHB نسبت به PP در برابر فشردگی دینامیک مقاومت متفاوتی از خود نشان می­دهد. این امر در میزان تغییر شکل که 50% کمتر از مقدار متناظر در مورد PP است نمایان گردید که در نتیجه ماده­ای با سفتی بیشتر و انعطاف­پذیری کمتر به ما ارائه می­کند. در شرایط معمولی، انجماد و نگه­داری در یخچال، کارایی PHB کمتر از PP است در حالی که در دماهای بالاتر PHB بهتر از PP عمل می­کند. ارزیابی خواص ابعادی، لزوم طراحی قالب­های ویژه برای تزریق PHB یا بهینه­سازی شرایط تزریق و دمای قالب را تقویت نمود. نتایج حسی با مواد غذایی مورد آزمایش مثبت بود. به این معنی که هیچ تفاوتی در سطح 5% مشاهده نشد. نتایج نشان دادند که احتمالا آینده روشنی برای بسته­بندی­هایی از جنس مواد با پایه طبیعی همانند PHB وجود دارد.

کلیدواژه ها:

غذا ، پلی(3- هیدروکسی بوتیرات) PHB ، پلاستیک ها و بسته بندی