کاربرد اسید سیتریک در ایجاد اتصالات عرضی در فیلم نشاسته

تولید فیلم­های خوراکی با ویژگی­های مکانیکی و نفوذ­پذیری مناسب، به عنوان یکی از فناوری­های بالقوه که می­تواند موجب کاهش از دست رفتن رطوبت، محدود نمودن جذب اکسیژن و کاهش مهاجرت لیپیدها در ماده غذایی شود، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. نشاسته از مهم­ترین پلیمرهای پلی­ساکاریدی است که به دلیل دارا بودن خلوص بالا، قیمت پایین، زیست تخریب­پذیر بودن، توانایی ایجاد فیلمی با قابلیت کشش مناسب و ممانعت­کنندگی خوب نسبت به گازها بسیار مورد توجه است. با این وجود فیلم­های حاصل از نشاسته ممانعت­کنندگی ضعیفی نسبت به رطوبت و حساسیت بالایی به آب دارند. ایجاد اتصالات عرضی یک روش معمول برای بهبود عملکرد نشاسته است. با توجه به سمیت مواد شیمیایی ایجاد­کننده اتصالات عرضی، توجه زیادی به استفاده از اسیدهای آلی شده است. اسید سیتریک با یک گروه هیدروکسیل و سه گروه کربوکسیل، اصلی­ترین اسید آلی در ایجاد پیوند عرضی است. در این مقاله مروری، ویژگی فیلم­های خوراکی حاصل از نشاسته که با اسید سیتریک اتصال عرضی داده شده­اند، مورد بررسی قرار می­گیرد.