تاثیر باکتریهای تحریک کننده رشد(Azospirillum spp) در کاهش مصرف کود فسفره در گیاه پنبه

امروزه استفاده از میکروارگانیسم های مفید خاک به منظور افزایش محصول، بالا بردن کیفیت تولیدات کشاورزی، کاهش مصرف سموم و کودهای شیمیایی، جلوگیری از آلودگی آبهای جاری و زیرزمینی و حفظ محیط زیست مطرح می باشند. باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) به گروهی از باکتری های ریزوسفری مفید اطلاق می شود که قادرند با استفاده از یک یا چند مکانیسم رشد گیاه را افزایش دهند. افزایش انحلال عناصر غذایی کم محلول مانند فسفر، تولید هورمون های رشد گیاهی مانند اکسین، تثبیت نیتروژن مولکولی از جمله این توانایی ها می باشد.

کلیدواژه ها:

آزوسپریلیوم ، PGPR ، Cotton