آسیب های وارده بر دختران فراری و رابطه فرار با انحراف و بزهکاری

محیط هایی همچون خانه عامل اصلی شکل گیری رفتارهای آسیب زا و مانع اصلی شکل گیری رفتارهای نامطلوب است. والدین مسئول و پیگیر به عنوان افرادی موثر بر رفتارها و اعمال فرزندان، باید با معنای پیشگیری آشنا باشند؛ تا بتوانند رفتارهایی را که در شرایط خاصی بروز می کند را پیش بینی و مهار کنند. فرار از خانه گرچه پدیده ای جدید نیست، اما آمار و ارقام و شدتی که این پدیده در جامعه دارد، آن را تبدیل به یک آسیب اجتماعی مهم و جدی می کند. عدم وجود عاطفه، محبت، توجه، حمایت، و روابط صمیمانه کافی و صحیح بین والدین و نسبت به فرزندان، باعث بوجود آمدن کمبود عاطفه و آسیب های فراوانی، از جمله گریزان شدن فرزندان، بالاخص دختران از محیط خانه و خانواده می شود. با توجه به سن فرار مخصوصا در دختران، صمیمی بودن روابط در خانواده می تواند باعث جلوگیری از روابط خیابانی که پناه جویانه می نماید، شود و مانع از پیامدهای ویرانگری همچون اقدام به فرار نیز می باشد.

کلیدواژه ها:

فرار دختران ، عوامل خانوادگی ، اعتیاد ، هنجارهای اجتماعی