ارائه شاخص های مساله تصمیم گیری چند معیاره به منظور اولویت بندی روشهای ساخت در پروژه های عمرانی مطالعه موردی:نجف آباد اصفهان

عطف به اهمیت مقوله تصمیم گیری در افق راهبردی مجریان و ذینفعان پروژه های عمرانی لزوم تدوین چارچوبی برای ارزیابی و انتخاب سیستمهای ساخت احساس میشود. سیستم ساختمانی عبارت است است از ایجاد فرآیندی نظاممند برای ساختمانسازی یا مجموعه ای از اجزای ساختمانی که به طرق مختلف مونتاژ میشوند تا آرایشهای ساختمانی مختلفی را ایجاد کنند و شامل تمامی فعالیتهای لازم برای نوع خاصی از ساخت بنا به همراه تکنیک ها و روش های اجرایی میباشد. از اینرو در سالهای اخیر تحقیقات مختلفی به منظور اولویت بندی و ارزیابی انواع روشهای اجرایی در پروژه های عمرانی انجام گرفته است. در این میان خلاء بررسی متمرکزتر در خصوص معیارهای مساله تصمیمگیری بهترین روش ساخت قابل ملاحظه است. با توجه به این نیازسنجی تحقیق حاضر در تلاش است تا با روششناسی علمی و نیز تمرکز بر مطالعه موردی(نجف آباد اصفهان) به گردآوری معیارهای تصمیم گیری به همراه شناسایی اوزان معیارها بپردازد. روش تحقیق حاضر را میتوان از نوع ترکیبی(کمی و کیفی) دانست. ابتدا شناسایی مولفه ها و معیارهای لازم در خصوص سیستم های ساخت با روششناسی علمی و منطبق با تحقیقات مرتبط(روش فراترکیب) انجام گرفته است. در گام بعد به منظور ارزیابی معیارها، داده های پرسشنامهای تهیه و سپس گردآوری و وزندهی آنها صورت گرفته است. نتایج یافته ها نشان داد که معیارهای اقتصادی از بیشترین اولویت و معیارهای فرهنگی اجتماعی از پایین ترین وزن شاخصها برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

سیستمهای ساخت ، معیارهای تصمیمگیری ، فراترکیب ، وزن دهی معیارها.