امعان نظری بر کاهش فشار روانی و ترس کودک در فضای بستری مراکز درمانی- تخصصی قلب

محیط معماری به عنوان بستر فعالیت های انسان تاثیرات عمیقی را بر سلامت روان او میگذارد. مراکز درمانی با هدف درمان بیماران و بهبود سامتی افراد جامعه احداث و به بهره برداری می رسند. فضای بستری از جمله فضاهایی است که بر حالات روحی و روانی کودکان تاثیر می گذارد و طراحی ضعیف این محیط ها، می تواند سبب تشدید اختلالات رفتاری و همچنین ترس و اضطراب در آنها گردد. دوگلاس معتقد است که بستری شدن بیش از مدرسه می تواند منجر به بروز اختلالات روانی در کودکان گردد. پژوهش حاضر، به روش آمیخته که ترکیبی از روش کیفی و کمی می باشد فضای بستری کودک را در مراکز درمانی- تخصصی قلب مورد بررسی قرار داده و به این مساله می پردازد که کودکان چه نیازهایی در این محیط ها داشته و آیا میتوان با ارائه الگوی فضایی خاص، محیطی مطلوب جهت بستری شدن کودکان در این مراکز به وجود آورد نتایج حاکی از آن است که که با در نظر گرفتن نیازهای کودکان و ادغام آن با راهکارهای استخراج شده از تحقیقات انجام شده در زمینه رفع معضلات موجود در مراکز درمانی کودکان، میتوان راهکارهایی خاص، برای طراحی فضای بستری آنها پیشنهاد داد که سبب ایجاد محیطی مطلوب تر در دوران بستری گردد و باعث بهبودی زودتر و ایجاد آرامش برای کودک باشد.

کلیدواژه ها:

فشار روانی و ترس ، کودک ، فضای بستری ، مراکز درمانی- تخصصی قلب ، محیط معماری