مکان یابی مجتمع های مسکونی با رویکرد کالبدی زیست محیطی

مکان یابی مناسب زمین یکی از مهم ترین عامل ایجاد مسکن و به دلیل دارا بودن ماهیت چند وجهی، فرآیندی بسیار پیچیده است. مسکن به عنوان یکی از پدیده های ضروری انسان از نخستین مسائلی است که بشر از دوران های دور با آن دست به گربیان بوده و همواره در تلاش برای دگرگونی آن و یافتن پاسخی مناسب برای زیستن در آن بوده است. لیکن از بعد زیستی، مسکن فقط یک سرپناه صرفا 0 فیزیکی نیست. بلکه بازگو کننده ی شرایط مکانی، جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیبایی شناسی حاکم بر جامعه در دوره مربوط به خود است. روش تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی بوده است. یکی از اهداف طراحی محیط های کالبدی، احساس آسایش، مطلوبیت، رضایت و راحتی مردم از یک فضاست. رشد شتابان شهرها، افزایش جمعیت شهری و در پی آن ساخت و ساز مسکن در قالب مجتمع های مسکونی و رشد نامناسب و ناهمساز کالبدی، به علاوه نگاه کمی گرایانه به عناصر کالبدی- زیست محیطی، پیامدهای نظیر از دست رفتن مکان، بیگانگی انسان با مکان و در نهایت کاهش حس تعلق به مکان را در پی داشته است. معیارهای مورد بررسی عمدتا شامل معیارهای کالبدی، اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی، اقتصادی، حقوقی و مالکیت اراضی، امنیت و پدافند غیر عامل، ارزش سایت و رعایت طرح های فرادست و حریم ها است که در این مقاله به علت گستردگی بیش از حد موضوع از بسط معیارهای اقتصادی، اجتماعی و پدافندی اجتناب شده است.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، مجتمع های مسکونی ، کالبد ، زیست محیط ، فضای شهری