خیابان های زندگی در کلانشهر ایرانی نمونه ی موردی مسیر ایل گلی در کلانشهر تبریز

اگر معابر شهری در تعامل با نیازهای همه مردم و کاربری های مجاور آن طراحی و اجرا شوند و در کارکرد، آسایش تمامی گروه های جامعه را درحد بهینه تامین نماید نقش بسیار به سزایی را در بهبود سرزندگی و تحرک در فضای شهری خواهند داشت. ضرورت پرداختن به این تحقیق در این است که نیازهای ضروری جهت ایجاد یک خیابان زندگی شناسایی و این ضرورت بطور غیر مستقیم موجب ارتقاء کیفیت کلی شهر شود. خیابان هایی برای زندگی به وضوح بخشی از طراحی همه شمول است . طراحی همه شمول به معنی ارائه محصولات ، خدمات و محیط به گونه ای است که اکثر افراد فارغ از سن و میزان توانمندی هایشان قادر به استفاده از آن ها باشند و بیش از آنکه سبک جدیدی در طراحی باشد ، رویکرد و نگرشی تازه به آن است .تحلیل ملاحظات پدافند غیر عامل در خیابان های زندگی نیز یکی دیگر از ضروریات طراحی همه شمول است که توسط نگارنده در این پژوهش آورده شده است. هدف ما در این تحقیق شناسایی پتانسیل های موجود و ارایه راهبردهایی است که بتوانیم کاربری مسیر را به یک خیابان همه شمول تبدیل کنیم. روش ما در این پژوهش، توصیفی - تحلیلی می باشد که با استفاده از روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری اطلاعات شده و با استفاده از مدل SWOT به تجزیه و تحلیل مسیر ائل گلی از هتل شهریار تا میدان ائل گلی پرداخته شده که نتایج حاصل نشان میدهد که خیابان های زندگی از سرزندگی و همه شمول بودن شکل می گیرد

کلیدواژه ها:

خیابان های زندگی ، خیابان های همه شمول ، سرزندگی ، مسیر پیاده ، کاربری های جاذب جمعیت