طراحی رستوران و مهمان کده بی نیاز در بستر طبیعت اوشیان

طی سال های اخیر جوامع مختلف به خوبی از تاثیری که بر محیط پیرامونشان می گذارند آگاهی یافته و درصدد برآمده اند تا آسیب های وارده را جبران نموده و در حفاظت از محیط زیست خود بکوشند. بنابراین جامعه کنونی رویکردی خاص به محیط طبیعی و فرهنگ استفاده از آن و دوستدارانش به ویژه علاقه مندان به طبیعت پیدا کرده است. از سویی دیگر با توسعه شهرنشینی در دهه های اخیر و برای فرار از قید و بندهای زندگی درجوامع مدرن، مردم در جستجوی تجربه مکانهای بکر وطبیعی هستند که این فرصت برای آنها از طریق گردشگری فراهم می شود. صنعت گردشگری موازی با جنبشی در معماری تحت عنوای معماری پایدار شکل گرفته است. معماری پایدار بر خلق یک محیط سالم بر پایه های بهره وری از منابع اکولوژیکی اهتمام می ورزد و با استفاده معقول و منطقی از منابع طبیعی و مدیریت مناسب بر ساخت ساز، به حفاظت از منابع تجدید ناپذیر ،کاهش مصرف انرژی های تجدید پذیر و ارتقاء کیفی زیست کمک خواهد کرد. هم چنین گردشگری کشاورزی در کاهش فقر روستایی، عمران و توسعه پایدار کشاورزی و روستایی، کاهش آسیب های فرهنگی و زیست محیطی، فراهم آوردن مقدمات عمران و توسعه اقتصادی روستا در درازمدت، ایجاد فرصتهای درآمدزا برای ساکنان بومی، توسعه فرهنگ حفاظت از منابع طبیعی و استفاده بهینه از جذابیتهای فرهنگی و طبیعی نقش مهمی دارد و زمینه را برای مشارکت اجتماعی افراد در حفظ میراث فرهنگی جامعه، ارتباط با فرهنگ و اقوام مختلف و ارزشهای دیگر جوامع، ایجاد فرصتهایی برای تعامل و روابط متقابل بین مردم روستا و گردشگران فراهم میکند. آنچه در این پروژه مورد توجه قرارگرفته است؛ چگونگی طراحی رستوران و مهمانکده در روستای اوشیان، با استفاده از مفاهیمی تحت عنوان معماری اکوتوریسم و معماری اگروتوریسم است که با استفاده از این مفاهیم به یک مجموعه بی نیاز میرسد که انرژی های لازم پروژه توسط امکانات خود و غذاهای رستوران به صورت ارگانیک توسط مزرعه تامین میشود.

کلیدواژه ها:

رستوران ، مهمان کده ، اکوتوریسم ، اگروتوریسم ، اوشیان