ارزیابی پیشآیندی خیز روسازی باند فرودگاه در هنگام نشست هواپیما در فضای عدم قطعیت

بار های چرخهواپیما چه در هنگام حرکت و چه در هنگام نشست بر ساختار روسازی اثر میگذارد که میتواند سبب تغییر بر رفتار و وضعیت آن، همچنین کارکرد ترافیکی روسازی گردد. از آنجاییکه پارامترهای مختلفی همچون وزن هواپیما، زاویه و سرعت فرود، آرایش چرخهاو ابعاد و مصالح روسازی بر موارد یادشده اثرگذار است، لازم است در یک چهارچوب شناسی روش مشخص سهم هر یک از این متغیرها بر نحوهی ایجاد آسیب و تغییرشکلهای ایجادشده در روسازی باند فرودگاه مشخص گردد در. این پژوهش، به منظور دستیابی نتایج تعمیمپذیر و تحلیل واقعبینانهتر، درونمایه-ی غیرقطعی پارامترهای اثرگذار بر تغییرشکلهای باند فرودگاه مورد بررسی قرار میگیرد. بدین منظور، این کار در فضای عدم قطعیت و با روش مونتکارلو صورت گرفت. برای محاسبهیمیزان خیز ایجادشده در لحظهی نشست هواپیما از مدل یاداو و همکاران عنوان به روش تحلیلی برای محاسبهی خیز ایجادشده استفاده شودمی . سپس، میزان خیز حاصل از تغییر متغیرهای مختلف همچون انواع هواپیما (وزن، تعداد و پیکرهبندی چرخهای ارابهیفرود، درصد بارگیری ارابهی فرود، فشار تماسی چرخ)، سرعت و زاویهی نشست همچنین پارامترهای روسازی بررسی میگردد تا اثرگذارترین پارامترها و میزان اثرگذاری آنها بهدست آیدها. یافتهحاکی از آن بودند که از میان5 پارامترهای اثرگذار بر خیز روسازی باند فرودگاه یعنی زاویهفرود، سرعت هواپیما، وزن5ما،هواپیفشار تماسی چرخ و ضریب واکنش بستر؛ زاویه فرود بیشترین اثر را بر خیز روسازی دارد. پس از آن به ترتیب فشار5 تماسی5 چرخ، ضریب5 واکنش5 بستر، وزن5 هواپیما و سرعت هواپیما در رتبههای بعدی قرار میگیرند. در پایان، نمودارهایی برای برآورد خیز5 روسازی بر پایه متغیرهای یاد شده ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

باند فرودگاه ، بررسی آیندی ، پیش تحلیل احتمالاتی ، تحلیل حساسیت ، خیز روسازی صلب ، عدم قطعیت ، نرم افزار متلب ، هنگامه ی نشست