ارزیابی احتمال اندیشانه مقدار خروج از مرکزیت تصادفی در ساختمان ها

پاسخ پیچشی بوجود آمده ناشی از عدم انطباق میان مرکز جرم ومرکز سختی، موجب خسارت شدید در سازه ها میشود. لذا آیین نامه های طراحی لرزهای، ضوابطی را بمنظور بهبود عملکرد سازهها در برابر پیچش ارائه کردهاند. ضوابط موجود آیین نامه ها برای در نظر گرفتن خروج از مرکزیت تصادفی واثرات ناشی از آن ثابت است؛ واثری از عواملی مانند نوع سیستم باربر جانبی، تعداد طبقات و شماره طبقه درآن نیست. لذا قابلیت اعتماد این مقادیر برای دستیابی به پاسخ لرزهای واقعی ساختمان در هال های از ابهام قرار دارد. هدف از این مطالعه، بررسی مقادیر پیشنهاد شده برای خروج ازمرکزیت تصادفی با ورود بحوزه تحلیل احتمال اندیشانه، بروش شبیه سازی مونتکارلو برروی مدل هایی باپلان ثابت وارتفاع های مختلف میباشد. هرمدل در یک راستا متقارن بوده و درراستای دیگر دارای خروج ازمرکزیتی دائمی است که خود متغیر تصادفی میباشد. نتایج حاصله نشان میدهد که صرف نظر از تعداد طبقات ساختمان، در طبقات پایینی خروج از مرکزیت تصادفی از اهمیت بیشتری برخوردار است و باافزایش مقدار خروج از مرکزیت دائمی در یک راستا از پلان، اهمیت خروج ازمرکزیت تصادفی درآن راستا وراستای عمود برآن بترتیب کاهش و افزایش خواهد داشت. بعلاوه مشخص شد مقدار پیشنهادی 5 درصد برای خروج از مرکزیت تصادفی آیین نامه ها، از حاشیه ایمنی مناسبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تحلیل احتمال اندیشانه ، خروج از مرکزیت تصادفی ، مونتکارلو ، تابع توزیع احتمال ، ساختمان برشی