تاثیر نیتروژن و نانوکود بیولوژیک بر عملکرد کمی و کیفی دانه ژنوتیپ های لوبیا چیتی

برای بررسی اثر مقادیر مختلف کود نیتروژن و نانو کود بیولوژیک بر عملکرد کمی و کیفی ژنوتیپ های لوبیا چیتی، آزمایشی در سالزراعی 92-91 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. چهار مقدار نیتروژن (صفر، 50، 100 و 150 کیلو گرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره) و یک مقدار نانو کود بیولوژیک در کرت های اصلی و سه ژنوتیپ لوبیا چیتی (صدری، تلاش، COS-16) در کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. در این آزمایشصفاتی نظیر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و پروتئین دانه اندازهگیری شد. نتایج تجزیه واریانسو مقایسه میانگین های مستقل داده های تعداد غلاف در بوته نشان داد که بین تیمارهای کود شیمیایی و نانو کود بیولوژیک تفاوت معنی-داری وجود ندارد. بیشترین تعداد غلاف در بوته متعلق به رقم تلاش و لاین COS-16 و کمترین آن مربوط به رقم صدری بود. مقایسه های مستقل داده های تعداد دانه در غلاف نشان داد که از نظر این ویژگی، تفاوتی بین کودهای شیمیایی و نانو کود بیولوژیک وجود نداشته است.بیشترین تعداد دانه در غلاف متعلق به رقم صدری و لاین COS-16 بود که تفاوت معنی داری با رقم تلاش داشت. نتایج نشان داد که تیمارکود، عملکرد دانه را تحت تاثیر معنی دار خود قرار داده است. با این حال، مقایسه میانگین ها نشان داد که عملکرد دانه در تیمار 150کیلوگرم در هکتار نیتروژن با عملکرد در تیمار نانو کود بیولوژیک تفاوت معنیدار نداشتند که نشان می دهد می توان نانوکود بیولوژیک رابدون تاثیر منفی بر عملکرد دانه جایگزین کود شیمیایی نیتروژندار کرد. در این آزمایش تفاوتی عملکردی بین ژنوتیپ ها دیده نشد.

کلیدواژه ها:

لوبیا چیتی ، نیتروژن ، نانو کود بیولوژیک ، عملکرد دانه