بررسی خصوصیات مورفولوژیکی و میزان اسانس گیاه دارویی چای کوهی (.Stachys lavandulifolia vahl) در استان های زنجان، مازندران و آذربایجان شرقی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 655

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOCA03_264

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

جنس Stachys از خانواده نعناعیان است که در سرتاسر جهان رویش دارد و اثرات درمانی متعددی را در بر می گیرد. جنسStachys گیاهانی یک ساله، دو ساله و یا به صورت بوته های چوبی و درخچه ای پوشیده از کرک های گوناگون و کرک تارهای بلند هستند. این گیاهان در نقاط مختلف ایران پراکنش داشته و به صورت بومی یافت می شوند. اسم فارسی این جنس شاطرا، صور اسرافیل وسنبلهای است (رضازاده و همکاران، 1385 ). به طور کلی جنس Stachys بیش از 300 گونه و در دنیا دو رویشگاه مهم دارد .یکی از آنها جنوب و شرق آناتولی، قفقاز، شمال غرب ایران و شمال عراق است و دیگری منطقه بالکان میباشد. گونه چای کوهی یا سنبله ای گیاهیبه ارتفاع 25 سانتی متر با ساقه کرکدار و خزی است که به گل آذین پشم گونه و الیافی دراز و خوش بو منتهی می شود. این گیاه در طبسنتی ایران به عنوان باد شکن، مسکن دردهای احشایی، سردرد، دردهای عصبی، معرق و در موارد اضطراری به عنوان آرام بخش مورداستفاده قرار می گیرد. (Salmaki et al., 2008). این تحقیق به منظور ارزیابی میزان اسانس چای کوهی در زمان تمام گل نمونه ها از مناطق مختلف جمع آوری گردید و اندام های هوایی گیاه مورد نظر در تیرماه سال 1392 در مرحله گلدهی کامل، از مناطق مختلف در استان جمع آوری گردید و اسانس حاصل از روش تقطیر با آب واستفاده از GC مورد تجزیه فیتوشیمیایی قرار گرفت.پس از بررسی تجزیه فیتوشیمیایی اسانس چای کوهی در پنج منطقه مورد نظر در مناطق زنجان، طارم، آمل، ملکان و کندوان (آذربایجان شرقی)، شناسایی ترکیبات موثره دارویی، نتایج نشان داد. نتیجه ی ترکیبات روغن اسانس به دست آمده از ارتفاعات (زنجان 1638 ، طارم 1663آمل 76 ، ملکان 1302 و کندوان تبریز 1500 متر از سطح دریا) به ترتیب بتا- فلندرن، تیمول، کارواکرول، ژرانیول، کامفور، جرماکرین-دی، بتا-کوببن،آلفا- فلندرن، بتا- مایریسین، 7- اکتا دنوئیک اسید، 2-7، دی متیل استر - 4، اکتا دنودئیک اسید بوده است. نتایج حاصل از بررسی تجزیه فیتوشیمیایی ترکیبات اصلی در اسانس این گیاه در پنج منطقه از استان با یکدیگر نشان داد که اختلاف معنی داری درسطوح احتمال 0/01 وجود داشت. کامفور ( 13.46 %)، ژرانیول ( 21.12 %)، تیمول ( 53.37 %)، کارواکرول ( 23.56 %)، مهمترین ترکیباتی بودند که از ارتفاعات زنجان ( 1638 متر از سطح دریا)، مازندران ( 76 متر از سطح دریا) و آذربایجان شرقی ( 1302 متر از سطح دریا) بهدست آمد. بیشترین میزان مواد موثره از منطقهی زنجان گزارش شد.

نویسندگان

سمیرا قربانی

دانشجوی کارشناسی ارشدعلوم باغبانی (گرایش گیاهان دارویی)،واحد میانه،دانشگاه آزاداسلامی،میانه،میانه،ایران

مهرداد اکبرزاده

عضو هیات علمی گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدمیانه،میانه،ایران

ناصر محبعلی پور

عضو هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه، میانه، ایران