استفاده از مواد جاذب طبیعی برای پاکسازی آلودگی های نفتی

آلودگی اکوسیستم های آبی به عنوان یک مسئله جدی و در حال پیشروی مطرح است. در واقع افزایش فعالیت های صنعتی، کشاورزی و شهری و انتشار آلودگی های ناشی از آنها در محیط آبی، اثرات مخرب و زیانباری بر ارگانیسم های آبزی و نیز سلامت انسان ها دارد. خطر ورود آلاینده های نفتی به دریا محیط زیستی آب های شیرین با افزایش تولید و انتقال نفت در سراسر جهان وجود دارد و در حال افزایش است. ریزش نفت به عنوان یک نگرانی جهانی بر محیط زیست و اقتصاد تاثیرات بزرگی دارد. مواد شیمیایی خطرناک رها شده از ریزش نفت مانند هیدروکربن های آروماتیک پلی سیکلیک اثرات خطرناکی دارند که برای زندگی موجودات آبزی و انسان دارند و ممکن است نیازمند زمان طولانی برای بهبود و ترمیم هستند. در بین تکنیک های پیشنهادی، جذب به عنوان تکنیک ساده، کابردی و ارزان برای بهبود وضعیت در مقایسه با تکنیک های دیگر مطرح هستند. ماده جاذب ایده آل باید دارای خصوصیاتی مانند چربی دوستی، تحمل، قابل استفاده بودن، زیست تخریب پذیری و قدرت جذب بالا و انتخاب بالای نفت هستند. مواد جاذب طبیعی اگر بطور مناسب استفاده شوند، می توانند موثرتر از فرآورده های سنتزی باشند. آنها ارزان و زیست تخریب پذیر هستند و بنابراین استفاده از آنها در برطرف سازی این مشکل باید مورد توجه قرار گیرد. در این میان، استفاده ازمواد جاذب طبیعی مانند نی، کتان و مواد زائد و بجای مانده از محصولات کشاورزی آزمایش شده و ثابت شده است که ظرفیت جذب نفت بالایی دارند.

کلیدواژه ها:

آلودگی نفتی ، اکوسیستم آبی ، فیبر نخل ، خزه اسفنگوم ، پوست موز