بررسی اثر بخشی سکونت در سرای دانشجویی با تاکید بر عوامل فرهنگی مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه فرهنگیان اصفهان

از آنجا که دانشگاه ها و دانشجویان در هر جامعه ای به عنوان شاخص تحولات جامعه به شمار می آیند، از این رو شناخت نقاط قوت، ضعف، امری لازم است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی سراهای دانشجویی دانشگاه فرهنگیان شهر اصفهان است. روش پژوهش از جهت هدف کاربردی و روش گردآوری داده ها توصیفی و پیمایشی بود. جامعه آماری مورد نظر کلیه دانشجو معلمان دختر شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بالغ بر 700 نفر بودند که با استفاده از فرمول کوکران با جامعه کوچک حجم تعداد 245 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری تصادفی ساده و ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در بعد فرصت 85/0 و در بعد تهدید 74/0 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری spss-23 در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میانگین میزان فرصت های فرهنگی در خوابگاه دانشجویی، 50/3 می باشد. بنابراین میزان فرصت های فرهنگی در خوابگاه دانشجویی، بیشتر از سطح متوسط می باشد. میانگین میزان تهدیدهای فرهنگی در خوابگاه دانشجویی، 02/3 می باشد؛ لذا میزان تهدیدهای فرهنگی در خوابگاه دانشجویی در سطح متوسط می باشد. در مجموع فرصت های ناشی از زندگی خوابگاهی بیشتر از تهدیدهای آن است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، فرهنگ ، زندگی جمعی ، سرای دانشجویی