رشد اقتصاد از منظر شهر نشینی

اقتصاد شهری، زمینه ای مطالعاتی است که بر پایه مساله تمرکزیابی جمعیت و فعالیت اقتصادی در فضای جغرافیایی شکل گرفته است. پس، می توان اقتصاد شهری را به عنوان مطالعه روابط فضایی میان افراد، خانوارها و شرکت ها از یک منظر اقتصادی تعریف نمود. این امر، بدان معناست که تمرکز اقتصاد شهری به طور عمده بر ارائه تحلیلی فضایی از فعالیت های اقتصادی در شهرها است. بیشتر تحلیل های اقتصاد شهری، به دنبال بسط رفتارهای افراد و شرکت ها در اقتصاد خرد به نحوه اثرگذاری عامل فضا بر این قبیل رفتارها بوده است (شورچه، 1396 به نقل از (Nourse, 1971; Rasmussen, 1973; Burnell, 2010. آرنوت و مک میلن، در پاسخ به نخستین پرسش اقتصاد شهری علت وجود شهرها با واکاوی نوع جهت گیری، دانشمندان اجتماعی، تبیین های متفاوتی برای وجود شهرها ارائه داده اند. تاریخ دانان نظامی، تمرکز جمعیت در قالب شهرها را به دلیل دفاع از خود در برابر یورش دیگران می دانند. تاریخ دانان دین، عامل مذهب را به عنوان عامل تاثیرگذار بر تمرکز افراد در قالب شهرها مطرح می کنند. جامعه شناسان نیز ممکن است بر این عقیده باشند که انسان ها، میل به تعامل اجتماعی در کنار یکدیگر دارند، بنابراین این اشتیاق، زمینه تمرکز فضایی آنها در قالب شهرها می شود (Arnott and McMillen, 2006). در این اثر، به طور خلاصه به مهم ترین شرایط و عوامل دخیل در پیدایش شهرها با تاکید بر موضوع اقتصاد شهری اشاره شده و با دسته بندی و تحلیل محتواگونه از میزان اثرگذاری این شرایط، به موضوع رشد شهر از منظر اقتصاد شهری پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

اقتصاد ، شهر ، رشد ، جمعیت ، توسعه یافتگی ، پیشرفت ، اشتغال ، درآمد ، کسب و کار