تحلیل فقهی حقوقی تاثیر قبول و رد در وصیت قبل و بعد از فوت موصی

وصیت، تصرفاتی است که بعد از فوت شخص انجام می شود که به دو صورت است، تملیکى (تملیک عین و منفعت)، عهدى(تسلیط بر حق و یا فک ملک). ارکان وصیت (موصی، موصیبه، موصیله) می باشد. شخص وصیت کننده را موصی، مورد وصیت را موصیبه وکسی که قبول یا رد می کند موصیله گویند. در اینجا سوالاتی مطرح می شود. وصیت عقد است یا ایقاع قبول یا رد موصیله در زمان حیات موصی معتبر است یا پس از مرگ وی با بررسی هایی که در این مقاله انجام شد، این نتایج به دست آمد: نظر مشهور فقها بر ایقاع بودن وصیت است اما قانون ساکت است. قبول: مشهور فقهاء معتقدند که قبول موصىله قبل از وفات موصى اعتبار دارد و قانون از این نظریه پیروى کرده و در ذیل ماده 830 گفته: اگر قبل از فوت قبول کرده، بعد از فوت، قبول ثانوى لازم نیست. رد: وصى مى تواند در زمان حیات موصی، وصیت را رد کند به شرطی که به اطلاع موصی برسد اما بعد از مرگش نمى تواند، چه وصیت را قبل از رد قبول کرده یا نه و در ماده 830 قانون آمده: اگر موصىله قبل از فوت موصى وصیت را رد کرده، بعد از فوت مى تواند آنرا قبول کند.

کلیدواژه های تحلیل فقهی حقوقی تاثیر قبول و رد در وصیت قبل و بعد از فوت موصی:

وصیت ، عقد ، ایقاع ، قبول ، رد