بررسی تاثیر کیفیت حسابرسی بر ساختارمالکیت، دقت پیش بینی سود و کیفیت گزارشگری مالی درشرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

ارزش نهایی فعالیت حسابرسی در کمک به استفاده کننده برای تشخیص کیفیت اطلاعات دریافت شده می باشد، از این رو استفاده کنندگان اطلاعات میبایست صلاحیت حسابرس را پذیرفته تا به اظهارنظر او اعتماد کنند و در شرایطی که اطمینان استفاده کنندگان جلب نشود هدف های حسابرسی به صورت کامل تحقق نمی یابد. از طرف دیگر بحران های گزارشگری مالی سال های اخیر که موجب فروپاشی شرکت های بزرگی گردید، توجه محققان و مجامع حرف های را به افزایش قابلیت اعتماد گزارش های حسابرسی و کاهش قصور، معطوف ساخت.در این پژوهش تاثیر کیفیت حسابرسی و ساختار مالکیت بر دقت پیش بینی و گزارشگری سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی یک دوره زمانی 8 ساله (از سال 1389 الی 1396) با استفاده از اطلاعات 109 شرکت بررسی شده است. برای اندازه گیری روابط بین متغیرها از مدل های ارایه شده توسط وارسول (2013) استفاده شده است. در این راه از روش نمونه گیری غربالگری و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه و با استفاده از داده های ترکیبی صورت پذیرفته است. یافته های پژوهش حاکی از تاثیرکیفیت حسابرسی بر ساختار مالکیت می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که کیفیت حسابرسی تاثیر معنی داری بر ساختار مالکیت دارد اما برای متغیر مستقل دقت پیش بینی سود و کیفیت سود با کیفیت حسابرسی رابطه معناداری مشاهده نشده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، ساختار مالکیت ، دقت پیش بینی سود و کیفیت حسابرسی