بررسی و نقد فرقه ضاله بهائیت از منظر فقه امامیه

فرقه ضاله بهائیت، یک فرقه جدید ساختگی است که توسط استعمار ایجاد گردید. این فرقه ضاله دارای احکام و قوانینی است که در بسیاری از موارد جعلی و بدون هیچ گونه منطق علمی و مذهبی و پیشینه تاریخی می باشد. دراین پایان نامه قصد داریم به بررسی فقهی احکام، کتب و آیین فرقه ضاله بهائیت بپردازیم. این مقاله به روش مطالعات کتابخانه ای به رشته تحریر درآمده است. نتایج حاصله نشان می دهد: قرآن کتاب الهی و آسمانی اسلام که محتوای آن مورد قبول بهائیان (هر چند ادعایی) نیز هست، مشخصه هایی برای کتاب آسمانی معرفی می کند که کتب مقدس بهائی در تمام موارد فاقد آن ویژگی هاست، کتاب های بیان، ایقان و اقدس که به دستان ضعیف و ناتوان مدعیانی دروغین به نگارش درآمده تا به عنوان وحی آسمانی به بندگان خدا عرضه گردد، در این تحقیق عنوان سه کتاب اصلی فرقه بهائی از زوایای مختلف مورد نظر و توجه قرار گرفته است. بهائیت، یک جریان استعماری جدید می باشد که در ادامه جریان شیخیه و با طرح اعتقادات و ادعاهای واهی و متناقض به گمراهی مردم پرداخته اند. بهائیت با رویکردی التقاطی به مکاتب غربی، به مطرح کردن اعتقادات بی اساس و انحرافی همچون خدای موهوم، ادعای نبوت، نفی خاتمیت، انکار معاد و قیامت، اعتقاد به مهدویت نوعی و انکار مهدویت حضرت ولی عصر (عج)، ادعای مهدویت شخصی، و پلورالیسم دینی پرداخت و با رهبری بیت العدل و مبارزه با مرجعیت، توانست عده ای از جوانان سست عقیده را جذب کند. البته تعدادی از بهائیان با درک حقایق اسلامی مستبصر شدند و از این فرقه انحرافی دست شستند. احکام و مناسک ساختگی و ترفندهای جدید بهائیت، دو بحث دیگری است که در این نگاشته می خوانید.

کلیدواژه ها:

بهائیت ، فرقه ضاله ، کتب مقدس ، فقه امامیه