بررسی تفسیری مفهوم واضربوهن در آیه 34 سوره مبارکه النساء

با بررسی دیدگاه مفسران شیعه پیرامون (نساء/ 34) نظرات و آراء مختلفی در ارتباط با واژه قرآنی و اضربوھن وجود دارد؛ از آن جا که مردان سرپرست و نگھبان حریم خانواده و زنان ھستند، از این روی خدای تعالی تفاوت ھایی از نظر نظام فیزیولوژیکی، قدرت روحی و روانی در زنان و مردان قرار داده است؛ به گونه ای که زنان می بایست نسبت به وظایفی که در قبال ھمسران بر عھده آنان گذاشته شده نھایت تلاش خود را به کار گیرند بر ھمین اساس در صورت سرکشی و مخالفتشان به مرد از نظر شرعی چنین اجازه ای داده شده است که می تواند زن ناشزه را برای ادب کردن تنبیه کند. حدود این بحث، در اسلام در مرحله اول ھشدار لسانی سپس بی اعتنایی و در پایان تنبیه بدنی که صرفا برای تادیب است به گونھ ای که زن آسیب جدی جسمی ای را متحمل نشود بیان شده است. با نظر به پیچیدگی این موضوع و جایگاه مھم آن در تبیین مفاھیم قرآنی این مسئله ما را بر آن داشته در این تحقیق به بررسی عمیق تر این واژه بپردازیم. تحقیق پیش رو به روش توصیفی - تحلیلی سعی بر آن دارد تا به تبیین دقیق واژه واضربوھن با استناد به دیدگاه تفاسیرشیعی از جمل تفسیر المیزان علامه طباطبایی (ره)، مجمع البیان علامه طبرسی (ره)، تفسیر نمونه مکارم شیرازی و تفسیر مھر رضایی اصفھانی و.. بپردازد. امید است مورد استقبال عموم قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

واضربوهن ، 34 نسائ ، تنبه بندی زنان ، تفاسیر شیعه