مدل سازی همرفت نانوسیال ها توسط مدل تاخیر زمانی دوگانه غیر فوریه و بررسی پایداری خطی این مدل

در این تحقیق همرفت طبیعی سیالات غیر فوریه با مدل تاخیر زمانی دوگانه (DPL) مورد بررسی قرار گرفته است. این سیالات دارای زمان لختی گرمایی و زمان لختی دمایی، می باشند که سبب تاخیر درهر یک از پاسخ های شار حرارتی و گرادیان دما نسبت به دیگری می شود مدل سیالات DPL دارای دامنه وسیع کاربردی ، از جمله سیال های دمای پایین، سیالات در معرض فرآیندهای انتقال حرارت سریع، و (نانوسیالها)، است. در کار حاضر زمان های لختی گرمایی و لختی دمایی بر اساس غلظت نانو ذره و خواص محلول بیان شده و قانون فوریه بر اساس مدل DPL برای استفاده در همرفت نانوسیال ها بازنویسی شده است. سپس معادلات حاصل برای جریان همرفت رایلی برنارد به کار برده شده و پایداری خطی حاشیه ای نانوسیال بر اساس مدل DPL بررسی گشته است. نشان داده شد که با افزایش زمان لختی گرمایی هر دو نوع همرفت ایستا و نوسانی به یک اندازه محتملند. وجود حال پایداری دو گانه در آزمایشات دیگران تایید شده است اما حالت و مد همرفت نوسانی نسبت به هدایت و همرفت ایستا به طور فزاینده ای ارجحیت دارد، اندازه رول نوسانی با مقادیر زمان لختی گرمایی و مقدار رسانایی حرارتی نانوسیال افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، همرفت ، مدل تاخیر زمانی دوگانه ، پایداری خطی ،