بررسی راندمان نانو کامپوزیت اکسید سیلیس عامل دار شده با لیگاند مرکاپتوبنزوتیازول برای حذف یون کروم شش ظرفیتی از محیط آبی

آبهای زیرزمینی آلوده به کروم، برای محیط زیست و انسان مضر و سمی هستند، بنابراین، لازم است فرایند جدیدی را ایجاد کنیم که دارای ظرفیت پایدار برای کاهش کروم (شش ظرفیتی) و همچنین حداقل تاثیر بافت خاک داشته باشد. هدف اصلی این مطالعه، تعیین راندمان نانو کامپوزیت اکسید سیلیس عامل دار شده با MBT برای حذف یون کروم شش ظرفیتی به وسیله از محیط آبی است. رفتار جذب کروم شش ظرفیتی توسط نانو کامپوزیت اکسید سیلیس عامل دار شده با لیگاند مرکاپتوبنزوتیازول به صورت سیستم بسته((Batch مورد بررسی قرار گرفت . ساختار جاذب با استفاده از اسکن میکروسکوپ الکترونی (SEM) و تجزیه و تحلیل FT-IR همراه با تجزیه و تحلیل اشعه ایکس پراکنده انرژی (EDAX) تجزیه و تحلیل شد. تمام نمونه ها برای اندازه گیری مقدار کروم شش ظرفیتی باقی مانده با استفاده از طیف سنج جذب اتمی، مدل VGP210 انجام خواهد شد محلول کروم شش ظرفیتی با غلظت مورد نظر، با رقیق کردن محلول اصلی بلافاصله قبل از آزمایش، تهیه شده و اثر پارامترهای مختلف مانند 8-pH2، دوز جاذب 3/5-0/5 میلی گرم بر لیتر، زمان 2 تا 110 دقیقه و غلظت اولیه کروم شش ظرفیتی 10-2 میلی گرم بر لیتربا توجه به با طراحی آزمایش توسط RSM بررسی شد. بهینه ترین بازده برای حذف کروم شش ظرفیتی در غلظت 6 میلی گرم بر لیتر با مقدار جاذب 3/5 میلی گرم بر لیتر مدت زمان 62/5 دقیقه و 6 pH با درصد حذف 93/28 درصد است.

کلیدواژه ها:

کروم شش ظرفیتی ، نانوکامپوزیت MBT ، محیط های آبی