بررسی ازدواج های حادثه ساز زنان غیر ایرانی شاهنامه براساس مولفه های عشق نظریه ارستنبرگ

شاهنامه فردوسی با توجه به جنگ و نبرد در آن از عواطف و احساسات فردی نظیر: خشم ، شادی ، اندوه و... نیز می توان نشان یافت که علاوه بر این ها به عشق هم که از کهن ترین عواطف انسان و درد همیشگی وی است ، توجه داشته است . عشق داستان های عاشقانه حماسی در اکثر قریب به اتفاق موارد (بهاستثنای عشق های حرام) خاکسارانه و ذلیلانه نیست و عاشق و معشوق در همه موارد و مراحل عشق ، عفتو پاکدامنی ، وقار و متانت ، عزت نفس و مناعت طبع خود را حفظ می کنند.در این مقاله حاضر سعی شده است که با بررسی مهم ترین داستان ها و ماجراهای عاشقانه شاهنامه ، ازدواجهای حادثه ساز شاهنامه را براساس مولفه های عشق نظریه استرنبرگ بررسی و تبیین شود . بدین ترتیبابتدا به بیان تراژدی و عشق در شاهنامه پرداخته شده است . بسیاری از شخصیت های اصلی و مهم شاهنامه،زاده ازدواج های برون گروهی اند از قبیل : رستم (زاده زال و رودابه)، سهراب (زاده رستم و تهمینه)،اسفندیار(زاده گشتاسب و کتایون) و... که بیشترشان فرجامی غم انگیز و تراژدیک دارند به عنوان مثال،کشته شدن سهراب به دست پدر فرجام عشق رستم و تهمینه و ازدواج آن دو است. نطفه کشته شدناسفندیار در زهدان ازدواج گشتاسب و کتایون بسته می شود و .... .که همه این ها دلیل بر تراژدی بودنداستان های عاشقانه شاهنامه می باشد.در این مقاله سپس به بیان مولفه های عشق از نظر استرنبرگ پرداخته شده است . مولفه های عشقاسترنبرگ شامل : صمیمیت ، شور/اشتیاق و تعهد می باشد . صمیمیت جزء عاطفی است و شاملاحساس نزدیکی و اشتراک احساسات است . شور و هیجان جزء انگیزشی و شامل جاذبه جنسی واحساس شاعرانه عاشق بودن است. تعهد جزء شناختی و بازتابی است و از نیت شخص خبر می دهدکه از رابطه پایدار حکایت دارد. استرنبرگ معتقد بود که اگر تعادل این سه عامل به هم بخورد مفهومجدیدی از عشق شکل می گیرد که با مفهوم عشق کامل تفاوت دارد ؛ بنابراین در ادامه این مقاله با توضیح مختصری از داستان های مهم عاشقانه شاهنامه ، به بحث و بررسی مولفه های عشق براساس نظریه استرنبرگ پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مولفه های عشق ، تراژدی ، صمیمیت ، تعهد ، شور و اشتیاق