بررسی مشک به عنوان ماده رنگزا در کتابت و نگارگری و همراه های آن در شاهنامه بر اساس تاثیر گذر این ماده از جاده ابریشم

فردوسی استاد بزرگ سخن، در اثر بی بدیل خود، شاهنامه، علاوه بر به نظم کشیدن صحنه های حماسی، تاریخی وبیان اسطوره های ایرانی، به مسائل مهم مطرح در ایران کهن نیز اشاره کرده است. در این اثر، میتوان اطلاعاتی درمورد علوم مختلف مانند باستان شناسی، معماری و شهرسازی و تزیینات معماری، پزشکی، نجوم و همچنین از باورهاو اعتقادات مردم در گذشته به دست آورد. فردوسی به مواد و اشیایی که از کشورهای دیگر و از مسیر جاده ابریشمبه ایران وارد می شده اند، بوفور اشاره کرده است. یکی از این مواد، مشک است که علاوه بر عطر و دارو، به عنوان یکماده رنگزا در گذشته از رنگ سیاه آن در کتابت و نگارگری و آرایش و رنگ کردن مو استفاده می شده است و این ماده از کشورهای مسیر جاده ابریشم (مانند تبت، چین و هند) وارد ایران می شده است. در این مقاله به بررسی مشک و همراه های آن مانند پرند هندی و حریر چینی در شاهنامه، بر اساس تاثیر گذر این ماده از جاده ابریشم پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شاهنامه ، مشک ، حریر چینی ، پرند هندی ، جاده ابریشم