بررسی جنبه های ادبی مدح و ذم افراد در تاریخ بیهقی بر اساس مجلد پنجم و ششم

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 845

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LLCSCONF02_072

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

ستایش و نکوهش همواره یکی از موضوعات اصلی شاعران درباری، علی الخصوص دربار غزنویان بوده است. تاریخ بیهقی از جمله آثار منثور فارسی مربوط به عصر غزنویان و بیهقی یکی از شخصیت های اصلی این تاریخ پرفراز و نشیب است که خالی از مدح و ذم های درباری نیست. تمجید ها و نکوهش های بیهقی زمانی نمود بیشتری پیدا می کندکه بایکی از فنون بلاغت و صناعات ادبی همراه باشد. در این مقاله جنبه های ادبی مدح و ذم افراد در دو حوزه ی بیان و بدیع با تکیه بر مجلد پنجم و ششم موشکافی و به این سوالات پاسخ داده شده است که بیهقی در مدح و ذم های خود به عناصر ادبی درجهت زیبایی متن خود توجه داشته است یا خیر کجا و چگونه این عناصر ادبی را در جایگاه مدح وذم اشخاص به کار می برد ماخذ اصلی، مجلد پنجم و ششم تاریخ بیهقی است. در واقع یافته های این پژوهش در راستای پژوهش های دیگر در زمینه تاریخ بیهقی و ادبی بودن آن است و به شگردهای های بیهقی در ستایش ها و نکوهش هایش در مورد افراد دست یافته و معلوم کرده است که بیهقی در مدح و ذم های خود به فنون بلاغت و صناعات ادبی توجه داشته است و هرجا شخصی را فارغ از اینکه چه جایگاه و منصبی دارد می ستاید ، نکوهش نیز می کند و همچنین صورخیال و عناصر بیانی را که مخیل تر و گیراتر از سایر فنون هستند، برای افراد بزرگ درباری و عناصر بدیعی را برای افراد پایین تر بکار می برد.

نویسندگان

محسن ابراهیمی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد