بررسی پارامترهای موثر در ناحیه بندی تصاویر چشم با رویکرد تشخیص هویت

یک سامانه بیومتریک بر اساس مشحصه های منحصر بفرد در هر فرد اقدام به شناسایی خودکار افراد می کند. از آن جایی که کارت ها و یا کلمات عبور قابل دزدیده شدن و مشاهده شدن و فراموشی می باشند، سیستم های بیومتریک به عنوان یک روش قدرتمند در زمینه تشخیص و تایید هویت پدیدار شده اند. سامانه های بیومتریکی از ویژگی های فیزیکی ورفتاری مختلف جهت تشخیص و تایید هویت خودکار استفاده می کنند که از آن جمله می توان به صورت، عنبیه ،شبکیه،هندسه دست، صدا، امضا و غیره اشاره نمود. علی رغم مزایایی که سامانه های بیومتریکی دارا می باشند اما بسته به نوع سامانه امکان تقلب در این سامانه ها نیز وجود دارد شبکیه چشم از سامانه هایی محسوب می گردد که کمترین امکان تقلب را دارا می باشد

کلیدواژه ها:

تصخیص هویت ، ناحیه بندی تصاویر ، سیستم های بیومتریک