معرفی مجنون رفیقی هروی و بررسی نقش او در تدوین رسالات خوشنویسی

رسالات خوشنویسی، از مفیدترین و موثرترین ابزارها جهت آشنایی با هنر والای خوشنویسی و شناسایی سنت های آنهستند که در طول تاریخ این هنر، به آموزش قواعد و اصول خوشنویسی و هنرهای وابسته پرداخته اند. این رسالات، ضمنآنکه مانع از فراموشی و از میان رفتن زحمات هنرمندان پیشین می شوند، آگاهی و آشنایی اساتید و هنرجویان از هنرهایسنتی و شیوه های آن را نیز سبب می شوند. زیرا نیک میدانیم که هنر دارای تحول و سیر تکامل است و برای شناساییو قدم نهادن به مراحل متعالی آن نیاز به آگاهی از تاریخ هنر ضروری است. در این بین، مجنون رفیقی هروی، شخصیتبرجسته ی قرن دهم ه.ق، با تعداد سه رساله در حوزهی خوشنویسی، بیشترین تالیف در حوزهی رسالات را داشته اماآنچنان که شایسته است تا کنون دربارهاش سخن به میان نیامده است. وی خود را مخترع خط توامان دانسته و از او بهعنوان چپ نویس برجسته نیز یاد کردهاند. پدر وی کمال الدین محمود رفیقی هروی نیز شاعر و خوشنویس بوده و ازشخصیت های برجسته ی قرن نهم ه.ق بوده است. آنچه مشخص است اینکه پدر و پسر در هرات می زیسته اند. با توجه بهجایگاه والای مجنون رفیقی، تا کنون آنچنان که شایسته است به جستجو در احوال و آثار وی پرداخته نشده، از این روهدف از انجام این پژوهش، معرفی وی و بررسی نقش او در تدوین رسالات خوشنویسی است که به شیوه ی کتابخانه ایو تحلیلی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

مجنون رفیقی هروی ، رسالات خوشنویسی ، خوشنویسی ، قرن دهم ه.ق ، خراسان بزرگ