حمایت های ویژه از کار زنان در نظام حقوقی ایران و مقاوله نامه های شماره 89، 100 و 183 سازمان بین المللی کار

موضوع حقوق زنان و اشتغال آنان از مسائل بسیار مهم در حقوق معاصر محسوب می گردد که رسیدن به پیشرفت و توسعه پایدار جوامع بدون توجه به آن ممکن نخواهد بود؛ لذا توجه به این مطلب از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و به همین علت در تحقیق حاضر به صورت تطبیقی به این موضوع در نظام حقوقی ایران و مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار پرداخته شده است.شیوه نگارش تحقیق حاضر به صورت تحلیلی – توصیفی است و گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای انجام شده است.منابع حقوق کار از دو منظر داخلی و خارجی قابل بررسی هستند که منابع داخلی حقوق کار عبارت اند از قانون اساسی، قانون عادی و آیین نامه ها و منابع بین المللی حقوق کار عبارت اند از مقاوله نامه های بین المللی کار، توصیه نامه های بین المللی کار، اساسنامه سازمان بین المللی کار و تصمیمات سازمان ملل متحد؛ در این میان مقاوله نامه به معنی سند اساسی و شکل اصلی مصوبه های کنفرانس بین المللی کار می باشد که از نظر ماهیت حقوقی، دارای ارزشی معادل یک قانون بین المللی می باشد و تعهد دولت های عضو درباره الحاق به مصوبات سازمان بین المللی کار، منحصر به همین مقاوله نامه ها است که به عنوان اصلی ترین منبع حقوق بین المللی کار مورد توجه هستند. (علویان، 1378: 88؛ عراقی، 1367: 187-194؛ لوین، 1377: 196)