ارزیابی اثر تغذیه آلی و شیمیایی بر گیاه داوریی سیر (.Allium sativum L) و شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) در کشت مخلوط

به منظور بررسی اثر تغذیه آلی و شیمیایی بر عملکرد و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط دو گیاه سیر وشنبلیله آزمایشی به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مجتمعآموزش عالی گناباد در سال 1395 صورت گرفت. تیمارهای عامل اصلی بصورت شاهد (عدم کوددهی)، کود شیمیایی NPKو کود ورمی کمپوست و تیمارهای عامل فرعی شامل کشت خالص سیر، کشت خالص شنبلیله، 25 درصد سیر+ 75 درصدشنبلیله، 50 درصد سیر+ 50 درصد شنبلیله، 75 درصد سیر+ 25 درصد شنبلیله، و 100 درصد سیر+ 100 درصد شنبلیله بود.نتایج نشان داد عملکرد سیر در کشت خالص تحت تغذیه با کود شیمیایی و ورمی کمپوست از بالاترین مقادیر برخورداربود. عملکرد دانه شنبلیله در کشت مخلوط 100 درصد سیر+ 100 درصد شنبلیله و کاربرد ورمی کمپوست افزایش بیشترینسبت به سایر تیمارها نشان داد. همچنین کشت مخلوط 100 درصد سیر+ 100 درصد شنبلیله و 50 درصد سیر+ 50 درصدشنبلیله توام با مصرف ورمی کمپوست بیشترین مقدار نسبت برابری زمین را حاصل کرد.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، کود شیمیایی ، نسبت برابری زمین ، ورمی کمپوست