بررسی میزان تولید مواد آللوپاتیک و عصاره حاصل از بنه سالم و پوسیده زعفران در خاک های مختلف زراعی

امکان کشت مجدد زعفران یکی از مشکلات تولید این محصول دارویی و مهم محسوب می شود. شاید وجود وترشح مواد آللوپاتی توسط زعفران، یکی از علل این مسئله می باشد. این تحقیق به منظور بررسی میزان تولید موادآللوپاتیک حاصل از بنه ها و عصاره سالم و پوسیده زعفران در شرایط مختلف خاک، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاتصادفی در چهار تکرار طی سالهای 97 - 1396 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه تربت حیدریه انجام گردید. تیمارها شاملاستفاده از بنه زعفران در چهار سطح (شاهد یا عدم استفاده از بنه، استفاده از بنه سالم زعفران، بنه پوسیده خرد شده وعصاره آبی بنه) و انواع بافت خاک در سه سطح (بافت شنی، لومی و رسی) بود. انواع خاک مورد نظر داخل گلدان ریخته وتیمارهای بنه اعمال گردید. نتایج نشان داد بیشترین مقدار کروسین و پیکروکروسین در خاک شنی و بیشترین سفرانالدر خاک لومی بود. کمترین مقدار کروسین و سفرانال نیز به ترتیب در خاک لومی و شنی مشاهده گردید. بیشترین مقدارکروسین در تیمار کاربرد عصاره بنه و کمترین آن در تیمار شاهد یا عدم مصرف بنه بود. بالاترین مقدار پیکروکروسین درتیمار بنه خرد شده بود. اختلاف میزان پیکروکروسین در تیمارهای بنه سالم و عصاره بنه معنیدار نبود. بیشترین و کمترینمقدار سفرانال خاک به ترتیب در تیمارهای بنه سالم و شاهد مشاهده گردید که با یکدیگر و سایر تیمارها اختلاف معنی داریدر سطح پنج درصد داشتند. بطور کلی ترشح مواد آللوپاتی توسط بنه های خرد شده و همچنین عصاره بنه زعفران در خاکنسبت به بنه های سالم در گیاه زنده بیشتر می باشد و میتوان علت عدم کشت مجدد زعفران در مزرعه را به حضور اینمواد دگر آسیب مربوط دانست.

کلیدواژه ها:

دگر آسیبی ، پیکروکروسین ، کروسین ، سفرانال