ارزیابی تاثیر اسانس گیاهان دارویی روی سویه های باکتری بیمارگر Erwinia amylovora ، با در نظر گرفتن شاخص اثربخشی ضدمیکروبی (IAE)

باکتری Erwinia amylovora ، عامل بیماری آتشک درختان میوه دانه دار است که به میزبان هایش خسارتزیادی وارد می آورد. استفاده مداوم از آنتی بیوتیک ها و سموم شیمیایی موجب ایجاد مقاومت در سویه هایمختلف این باکتری شده است. از راهکارهای جایگزین، استفاده از اسانس ها و عصاره های گیاهان داروییاست. در این تحقیق، اثر اسانس های گونه های Origanum vulgare (مرزنجوش)، Satureja sahendica (مرزه)،Heracleum persicum (گلپر ایرانی) و Cupressus arizonica (سرو نقره ای) بر رشد پنج سویه باکتری عاملآتشک، در آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. اسانسگیری به روش تقطیر آب با دستگاه کلونجر انجام شد.مقدار 100μ سوسپانسیون (1-) CFUml؛(8)10 باکتری روی محیط کشت ENA II پخش شد. یک میکرولیتر از هراسانس روی محیط کشت آلوده به باکتری نقطه گذاری شد و تشتکهای پتری به مدت 72 ساعت در دمایC ° 25 قرار داده شدند. استرپتومایسین 02 / 0 % به عنوان شاهد استفاده شد. پس از اندازه گیری هالهبازدارنده، شاخص اثربخشی ضدمیکروبی هر اسانس در مقایسه با شاهد محاسبه شد. نتایج نشان داد، همهاسانس ها قادر به جلوگیری از رشد سویه های باکتری بیمارگر بودند. بین شاخص اثربخشی ضدمیکروبیتیمارها تفاوت آماری معنی دار (P<0.01) مشاهده شد. مقدار این شاخص بین 39 / 46 - و 18 / 52 درصد متغیربود. بیشترین تاثیر بازدارندگی از رشد مربوط به اسانس مرزنجوش بود. پس از آن، به ترتیب اسانس هایمرزه، سرو نقرهای و گلپر ایرانی قرار گرفتند. گرچه اسانس گلپر ایرانی قادر به کاهش رشد سویه های باکتریبود اما شاخص اثربخشی ضدمیکروبی آنها نسبت به شاهد منفی بود. نتایج این تحقیق نشان داد اسانسگیاهان دارویی مورد مطالعه به دلیل دارا بودن ترکیبات ضدباکتریایی، پس از بررسی در شرایط باغ، می تواننددر برنامه مدیریت بیماری آتشک مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

آتشک ، مدیریت بیماری ، مرزنجوش ، گلپر ایرانی ، سرو نقره ای