پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه دانش آموزان

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1396 به تعداد 82099 نفر است. حجم نمونه 400 نفر از این دانش آموزان است که به شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شده و به پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ ( 2005 ) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر و همکاران ( 2000 ) پاسخ داده اند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی دانش آموزان معنی داری وجود دارد (P> 0/01). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد واریانس اضطراب اجتماعی دانش آموزان به وسیله طرحواره های ناسازگار اولیه تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که طرحواره های ناسازگار اولیه سهم معنادار در پیش بینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان دارند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، اضطراب اجتماعی