اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر تغییر سبک زندگی معتادان مرد

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر تغییر سبک زندگی معتادان مرد می باشد که با روش مطالعه نیمه آزمایشی به وسیله طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه معتادان مردی بود که در زمستان 1396 در مراکز درمان اقامتی ( کمپ های ترک اعتیاد ) شهرستان آران و بیدگل تحت درمان بودند و 20 نفر از آنان به صورت نمونه گیری در دسترس در گروه آزمایش ( 0 نفر ) و گروه کنترل ( 10 نفر ) به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان و آموزش واقعیت درمانی قرار گرفتند، ولی هیچ یک از اعضای گروه کنترل در جلسات واقعیت درمانی شرکت نداشتند. در این پژوهش از پرسشنامه سبک زندگی (LSQ) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. جهت آزمون فرضیه ها و تعیین معنا داری تفاوت بین نمره های گروه آزمایش و کنترل ازروش تجزیه و تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ پس آزمون متغیرهای وابسته با کنترل پیش آزمون در سطح P<0/001 تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین فره اصلی پژوهش و به تبع آن فرضیه های فرعی اول، دوم، سوم و چهارم در پژوهش حاضر تایید شدند. نتایج نشان می دهد که واقعیت درمانی گروهی بر تغییر سبک زندگی معتادان مرد مراکز درمان اقامتی شهرستان آران و بیدگل، تاثیری مثبت و معنا دار دارد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، سبک زندگی ، معتادان