اثربخشی آموزش تکنیک تثبیت فریم مبتنی بر هوش قلبی بر کاهش نگرانی آسیب شناختی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تکنیک تثبیت فریم مبتنی بر هوش قلبی بر کاهش نگرانی آسیب شناختی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر طراحی و انجام شد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه آماری این مطالعه متشکل از بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مرکز آوای مهر در شهر تهران در سال 1397 بودند. با بهره گیری از شیوه نمونه گیری در دسترس، 34 بیمار که بر مبنای نظر روانپزشک و مصاحبه بالینی ساختار یافته، تشخیص اختلال اضطراب فراگیر را دریافت کرده بودند، انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر زیر گروه 17 نفر) جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس نگرانی آسیب شناختی پنسیلوانیا می یر و همکاران ( 1990 ) بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمودنی های هر دو گروه تکمیل گردید. گروه آزمایش 8 جلسه دو ساعته به شیوه گروهی و با توالی هر هفته یک جلسه در معرض آموزش تکنیک تثبیت فریم قرار گرفتند، در حالی که شرکت کنندگان گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) با بهره گیری از نرم افزار SPSS20 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تکنیک تثبیت فریم مبتنی بر هوش قلبی به طور معناداری باعث کاهش نگرانی آسیب شناختی در بیماران گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده بود. (P<0/01). با توجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد می شود آموزش تکنیک تثبیت فریم به عنوان یک گزینه مداخله ای موثر برای بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در کنار سایر مداخلات دارویی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

تکنیک تثبیت فریم ، نگرانی آسیب شناختی ، اختلال اضطراب فراگیر