بررسی تاثیر طرح واره درمانی بر طرحواره های هیجانی بیماران با افسردگی مداوم

هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر طرحواره درمانی بر طرح واره های هیجانی بیماران مبتلا به افسردگی مداوم، انجام شد . روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری پژوهش را مردان مبتلا به افسردگی مداوم شهر تهران، تشکیل دادند. از این افراد تعداد 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان افراد نمونه در نظر گرفته شد و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش ( 20 نفر) و گواه ( 40 نفر) گمارده شدند. طرح واره درمانی طی 8 جلسه به مدت یک و نیم ساعت بر روی گروه آزمایش انجام شد. در حالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. سپس پس آزمون اجرا شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم (BDI-II) و طرح واره های هیجان لیهی (LESS) استفاده شد. داده ها به کمک روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج: نتایج یافته ها نشان داد که طرحواره درمانی بر طرحواره های هیجانی افراد تاثیر معناداری داشت. بحث و نتیجه گیری: طرحواره درمانی تاثیر معناداری بر طرحواره های هیجانی افراد مبتلا به افسردگی مداوم دارد و درمانگران می توانند از این رویکرد درمانی جهت بهبود طرحواره های هیجانی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

افسردگی مداوم ، طرح واره درمانی ، طرح واره های هیجانی