بررسی تاثیر یوگا بر کاهش میزان خستگی بیماران دارای سرطان پستان
محل انتشار: همایش ملی دانشجویی گیاهان دارویی و طب مکمل
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 399
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HCMED01_084
تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1398
چکیده مقاله:
زمینه وهدف: سرطان پستان در زنان: معمولا با سطح بالایی از میزان درد و سایر علایم مرتبط با آن از قبیل اختلالات خواب، دیسترس روانی واختلال عملکرد گزارش می شود. از علایم شایع سرطان پستان می توان به خستگی اشاره مرد که حتی پس از درمان آن نیز وجود دارد. یوگا رایج ترین روش طب مکملی است که در درمان سرطان پستان و برای از بین بردن این اختلالات استفاده می شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر یوگا بر کاهش میزان خستگی بیماران دارای سرطان پستان انجام شده است. مواد وروش ها: پژوهش حاضر مطالعه مروری جامعی است که از طریق جستجوی ترکیبی کلمات کلیدی مرتبط با سرطان پستان، یوگا، طب مکمل، خستگی، yoga, fatigue,breastcancer, و با دریافت 25 مقاله مرتبط با موضوع در پایگاه های داده ScienceDirect pub Med, Online Library به زبان انگلیسی و از محدوده سال های 2010 تا 2017 انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که خستگی به عنوان یکی از علایم شایع بیماران سرطان پستان، ممکن است اثرات مخربی بصورت جدی بر کیفیت زندگی این بیماران داشته باشد و ممکن است برای سال های متمادی بدنبال درمان ادامه پیدا کند. از این رو لازم است اطلاعات دقیقی در رابطه با علایم جانبی سرطان پستان از جمله خستگی جمع آوری و راهکار مدیریت این علایم به بیماران آموزش داده شود. یوگا که شامل موقعیت های فیزیکی، کنترل نفس و مدیتیشن است وتاثیر قابل ملاحظه ای بر کاهش خستگی بیماران دارای سرطان پستان داشته است. نتیجه گیری: یوگا به عنوان موثرترین روش درمانی در سرطان پستان، بصورت قابل توجهی در حال گسترش است. از این رو بهره بردن از یوگا به عنوان روشی کم درآمد جهت کاهش خستگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران دارای سرطان پستان در کنار سایر درمان های مورد استفاده، امری ضروری به نظر می رسد که استفاده از این روش می تواند تاثیر شگرفی در ارتقای سلامت و بهبود عملکرد بیماران داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی مهجور
دانشگاه علوم پزشکی سبزوار ایران
مریم دهقانی
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران ایران