تدوین و ارزیابی استراتژی های انرژی ایران با استفاده از تحلیل وضعیت راهبردی، سلسله مراتبی فازی و روش ویکور

یک استراتژی جامع و مناسب انرژی، اصول تبدیلات و تغییرات در فرآیند انرژی را با توجه به نیازهای پویای جوامع، نوع نگاه و رویکرد مردم و انتخاب براساس محدودیت های جهانی در نظر می گیرد. لذا می بایست ترکیبی از تکنولوژی، اصول تجارت، اقتصاد و سیاست برای تدوین استراتژی انرژی بکار گرفته شود. برنامه ریزی انرژی شامل فرآیندهای همیشگی برآورد مجدد استراتژی های انرژی جایگزین است. مدیران مسئول برنامه ریزی انرژی، باید استراتژی های خود را براساس راه حل های جدید و جایگزین، و برمبنای معیار پایداری مطابقت دهند. در این تحقیق، یک متدولوژی ادغامی ترکیبی برای آنالیز حوزه انرژی ایران با استفاده از آنالیز نقاط قوت و ضعف، فرصتها و تهدیدها SWOT ، ANP فازی و روش VIKOR برای آنالیز جایگزین ها و الویت های استراتژی انرژی، پیشنهاد شده است. روش ارائه شده، امکان شناسایی معیارهای مرتبط با استفاده از آنالیز SWOT را میسر می سازد. آنگاه، رویکرد ANP فازی، به عنوان یکی از روش های تصمیم گیری چندمعیاره MCDM برای تعیین وزن های هر فاکتور SWOT و فاکتورهای فرعی مورد استفاده قرار گرفته است. در انتها نیز، متدولوژی ویکور برای الویت بخشی به استراتژی انرژی های جایگزین بکار رفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که هدایت کشور به سوی مرکزیت فعالیت انرژی و ترمینال انرژی منطقه، از طریق کاربرد موثر وضعیت ژئواستراتژیک، در چارچوب همکاری منطقه ای، مهم ترین الویت است. از سوی دیگر، استراتژی تامین منابع لازم در حوزه انرژی های خورشیدی و باد و اتخاذ اقداماتی برای کاهش ریسک های ناشی از واردات، از پایین ترین الویت برخوردار است

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک انرژی ، انرژی های تجدیدپذیر ، SWOT ، روش ANP فازی