بررسی عوامل موثر بر پذیرش یادگیری همراه بر اساس مدل پذیرش فناوری

روش تحقیق حاضر از نوع روش تحقیق پیمایشی با تاکید بر ابزار مصاحبه و پرسشنامه است. جامعه آماری مورد بررسی شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بودند که با آموزش الکترونیکی و سیستم های یادگیری الکترونیکی آشنایی دارند. با توجه به نامحدود بودن جامعه آماری تعداد اعضای نمونه با در نظر گرفتن سطح خطای5× درصد و خطای معیار برآورد 0/08 - برابر با150× نفر شد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش میدانی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که بر اساس شاخص های استخراج شده از یادگیری همراه و بر اساس مدل پذیرش فناوری ساخته شد و بعد اجرای اولیه و محاسبه روایی و پایایی پرسشنامه اجرای نهایی انجام شد. پرسشنامه محقق ساخته دارای 33 سوال و 6 زیر مقیاس شامل : ادراک از مفید بودن، سهولت کاربرد، کیفیت محتوا، گستردگی شبکه، اعتماد به نفس و ویژگی های رشته بود. بعد از اجرای اولیه میزان پایایی بر اساس روش الفای کرونباخ محاسبه شد و میزان پایایی به ترتیب برای زیرمقیاس ها، 0/87، 0/85، 0/75، 0/70، 0/90، 0/72 بود. روایی محتوای پرسشنامه به وسیله اساتید راهنما و مشاور مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که همه مولفه های مورد بررسی بر تمایل به استفاده یادگیری همراه توسط دانشجویان تاثیر مثبت و معنی داری دارند. بنابراین دست اندرکاران حوزه یادگیری همراه باید با در نظر گرفتن این مولفه ها در طراحی سیستم های یادگیری همراه، سعی بر اشاعه هر چه بیشتر این نوع از یادگیری در بین دانشجویان داشته باشند.

کلیدواژه ها:

آموزش سیار ، یادگیری همراه ، مدل پذیرش فناوری ، تمایل به استفاده از فناوری