نقش مشارکت خانواده در اثربخشی برنامه آموزش مهارت های اجتماعی به نوجوانان دارای اتیسم

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 516

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KACMED01_158

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1398

چکیده مقاله:

عوامل مرتبط به بهبود مهارت های اجتماعی نوجوانان دارای اتیسم مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش خانواده در بهبود مهارت های اجتماعی نوجوانان دارای اتیسم بود. بدین منظور پس از انتخاب دو نوجوان 12 ساله که به لحاظ متغیرهای سن، بهره هوشی، نقص در مهارت های اجتماعی و وضعیت تحصیلی همتا شده بودند، با توجه به نیازهای هر یک، پس از برگزاری 12 جلسه آموزش مهارت های اجتماعی به صورت هفته ای دو بار و به مدت دو ساعت، به والدین تکالیفی داده میشد که متناسب با نیازهای نوجوان با او کار شود. نتایج نشان داد که علی رغم شرکت نوجوانان در گروه مهارت های اجتماعی، پیگیری و مشارکت خانواده در فرایند آموزش و بهبودی از مهم ترین شرایط است به طوری که هر چه در فرایند درمان، خانواده پیگیری بیشتری داشته باشد و به انجام تکالیف و تمرین مهارت های آموخته شده در جلسات مداخله ای و آموزشی مبادرت بورزد، علاوه بر اثربخشی، شاهد تعمیم و ماندگاری نتایج درمان خواهند بود؛ بنابراین پیشنهاد می شود که هنگام شروع فرایند درمان برای این گروه از افراد اتیستیک، ابتدا سطح همکاری و انگیزه والدین در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

نوجوان ، اتیسم با عملکرد بالا ، خانواده ، مهارت های اجتماعی

نویسندگان

صدیقه السادات میرزایی

دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران

شهلا پاکدامن

دانشیار گروه روانشناسی تربیتی و تحولی دانشگاه شهید بهشتی تهران

ابراهیم علیزاده

استادیار گروه روانشناسی به کاربسته دانشگاه شهید بهشتی

حمیدرضا پوراعتماد

استاد گروه روانشناسی بالینی و سلامت دانشگاه شهید بهشتی