مبانی نظری جهت طراحی خانه های اشتراکی برای بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم 0 (ASD) یکی از اختلالات عصبی رشدی است که با آسیب در تعاملات اجتماعی و رفتارها، علایق و حرکات کلیشه ای و تکراری شناخته می شود. میزان شیوع این اختلال روز به روز در حال افزایش است و تاکنون دهها میلیون نفر به این اختلال مبتلا شده اند با توجه به افزایش روزافزون آن، ضرورت آینده نگری و فراهمسازی امکانات در راستای احقاق حقوق، کسب آزادی در انتخاب هایشان، لازم است از دسترسی افراد دارای اوتیسم به ملزومات اقامتی و حمایتی اطمینان حاصل شود. شعار روز جهانی اوتیسم در سال 1398 شمسی 2019 میلادی: فنآوری های یاری رسان، مشارکت فعال انتخاب شده است. در طراحی خانه اشتراکی برای افراد ASD (در طیف حساس به محرک ها)، چهار اصل در نظر گرفته می شود. پژوهش حاضر، پژوهشی توصیفی، میان رشته ای بین مهندسی و روانشناسی برای افراد ASD صورت گرفته است که به اهمیت طراحی خانه های اشتراکی زندگی برای افراد اوتیستیک و پیشنهاد طرحی در این خصوص، اشاره می کند.

کلیدواژه ها:

اختلال طیف اوتیسم ASD ، بزرگسالان ، خانه های اشتراکی