شناخت داروها و اثرات آن بر اختلال طیف اتیسم

از آن جایی که اختلال اتیسم ناشناخته است و علل دقیق آن مشخص نیست، پس برای اختلال مزمن اتیسم درمان قطعی ندارد و هیچ دارویی علاج بخش جهت این اختلال نیست. ولی مصرف دارو جهت درمان یا کم کردن علایم اتیسم به کار می رود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی داروهای رایج طیف اتیسم است. روش بررسی داده ها با استفادهاز کلید واژه هایی در حوزه اختلالات طیف اتیسم، دارو درمانی، اتیسم و دارو و جستجوی آنها در کتاب های مربوطه و پایگاه های اطلاعاتی است. یافته ها و اطلاعات مورد نظر جهت دستیابی به هدف پژوهش مورد واکاوی قرار گرفته است. داروهایی که مصرف زیادی در اختلال اتیسم دارند شامل: ریسپریدون، اولانزاپین، ترانکوپین، کلوزاپین، والپرات سدیم، کارمازاپین، کلونیدین، لیتیم کربنات، سیتالوپرام، فلوکستین است. از آن جایی که دارو علامت های نابهنجار کودکان طیف اتیسم را کم می کند به آموزش بهتر و کاربردیتر و همچنین تسهیل دیگر شیوه های درمان میانجامد. بنابراین با توجه به اثربخشی دارو درمانی پیشنهاد می شود در کنار آموزش و مداخلات درمانی به روانپزشک مراجعه شود

کلیدواژه ها:

اختلال اتیسم ، زیستی ، دارو