اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی مبتنی بر قصه درمانی بر کاهش میزان اضطراب کودکان اتیسم با عملکرد بالا

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی مبتنی بر بازیدرمانی و داستان بر کاهش میزان اضطراب کودکان اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان کودکان اتیسم با عملکرد بالا مراجعه کننده به مراکز اتیسم شهر یزد در سال 1397 بود. نمونه ی پژوهش، شامل 30 کودک اتیسم با عملکرد بالا بود که به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر جایگماری شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه سنجش دامنه اتیسم که توسط اهلر و گیلبرگ طراحی شده است وپرسشنامه اضطراب بک بود، داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش اضطراب کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تاثیر معناداری دارد. پیشنهاد می شود این شیوه آموزشی جزء برنامه های تکمیلی و فوق برنامه این کودکان قرار گیرد و در مدارس و مراکز تربیتی و استثنایی استفاده گردد

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی مبتنی بر قصه درمانی ، اضطراب ، کودکان با اختلال اتیسم با عملکرد بالا