بررسی اثر تیمارهای هورمونی بر ریزازدیادی گیاه زوفا (Hyssopus Officinalis)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 334

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SENACONF09_167

تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1398

چکیده مقاله:

زوفا (Hyssopus Officinalis) گیاهی دارویی از خانواده نعنائیان است. در این پژوهش با هدف ایجادگیاهچه هایی با شاخص های رشدی بهتر برای ریزازدیادی گیاه زوفا، راس نوشاخه های 15 روزه حاصل از رویش بذر در محیط MS بدون هورمون، به محیط MS حاوی غلظت های مختلف هورمون های (BAP(0/5, 1, 2mg/1 و (NAa (1, 2mg/1 و ترکیبی از NAA+BAP؛ (1+0/5، 2+1، 1/5+1، 2+0/5، 1+1، 0/5+0/5) انتقال یافتند. بعد از یک ماه طول شاخساره، تعداد انشعابات، تعداد ریشه نوشاخه های حاصل اندازه گیری شد. بر اساس نتایج حاصل بالاترین طول شاخساره در تیمار هورمونی 0.5mg/l NAA+1 mg/l BAP (با میانگین طول 7 سانتر متر) به دست آمد. بیشترین شاخه زایی در تیمار هورمونی 1mg/l NAA+1 mg/1 BAP (45.67) و بیشترین تعداد ریشه مربوط به تیمارهای هورمونی 1mg/lNAA (6.88) بود. نانوا و همکاران در مطالعه های روی ریشه زایی گیاه زوفا در غلظت های متفاوت هورمون مشاهده کردند 1 و 0/5، 0.1، 0.05، صفر IAA mg/l که بیشترین درصد ریشه زایی (90 درصد) مربوط به تیمار 0/1 میلی گرم در لیتر با طول 7/7 میلیمتر می باشد. در مطالعات علیزاده و حسینی درصد جوانه زنی بذر 60% گزارش شد اما در این پژوهش 100% بود. مطالعات اصغری (1386) نشان داد در محیط MS تکمیل شده با غلظت های متفاوت BAP بیشترین درصد باززایی در غلظت 2.5 میلی گرم درلیتر با 90% هر ریزنمونه ثبت شده در این پژوهش هم 1 میلی گرم بر لیتر از BAP؛ (2/5 میلی لیتر) بالاترین باززایی و طول شاخه را سبب شده است. نتایج بدست آمده از این پژوهش می تواند برای تکثیر موفقیت آمیز گیاه زوفا در تکنیک کشت بافت مورد استفاده اساسی تری قرار گیرد.

نویسندگان

ساناز علی بیگی

دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم زیستی، گروه علوم گیاهی

خدیجه کیارستمی

دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم زیستی، گروه علوم گیاهی

زهرا ناظم بکایی

دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم زیستی، گروه علوم گیاهی