ضایعات کاغذی به عنوان منابع تولید آیروژل های جاذب

آیروژلها در سال 1931 توسط kistler ابداع شد. برای سنتز آیروژلها از تکنیک سل ژل و تکنیک خشک کردن فوقبحرانی استفاده می گردد که با داشتن ویژگی هایی مثل سبک وزنی، متخلخل بودن، چگالی کم و... برای کاربردهای مختلفمورد استفاده قرار می گیرند. آیروژل ها در زمینه محیط زیست به عنوان جاذبها برای حذف یا کاهش آلودگی نفتی از سطحآب مورد استفاده قرار می گیرد. محققان موفق به ساخت آیروژل هایی از کاغذهای بازیافتی به عنوان منبع زیست تخریب پذیربرای تولید این جاذب ها شدند.

کلیدواژه ها:

آیروژل ، ضایعات کاغذ ، زیست تخریب پذیر ، جاذب ، آلودگی آب